Carry le Clercq |
04-02-2014 |
Mijn moeder, Elsje Neeter, was 26 jaar toen haar beide ouders werden weggevoerd en vermoord. Het feit dat zij nooit heel lelijk heeft gesproken over de Duitsers in het algemeen vind ik nog steeds verbazingwekkend. Dit bleek ook later in haar hele leven de mooiste karaktereigenschap van mijn moeder, om nooit te oordelen over andere mensen. Zij is in juli 2013 op 97 jarige leeftijd gestorven in een liefdevolle instelling. Ik heb haar het laatste jaar elke dag bezocht.
Mijn moeder praatte niet veel over dit grote verdriet, maar zei altijd als ik haar erover vroeg, "Wat heb ik toch een fijne jeugd gehad met heerlijke ouders".
Toen ik samen met mijn man 2 jaar geleden in Miami was, en ook daar het Holocaustmonument had bezocht, raakte ik aan de praat met een oude man, een overlevende van een kamp, die daar rondleidingen gaf. Hij vroeg of mijn moeder nog leefde toen ik hem vertelde over mijn oma en opa, en toen ik dit bevestigde zei hij, " Ze is vast zo oud geworden omdat ze jou nog heeft". Ik hield onnoemelijk veel van mijn moeder en ik vind het fijn om nog dit laatste voor haar te kunnen doen.
Een mooie herinnering aan haar ouders en mijn grootouders die ik helaas nooit heb gekend.
Carry le Clercq
----------------
Iedereen kan bijdragen aan het Namenmonument. Kies de manier die het beste bij u past.
Bouw mee >>
Je kunt zelf namen kiezen of de computer een naam laten kiezen.
Doneren via naam adoptie >>
- - -
De Holocaust ligt inmiddels ruim 75 jaar achter ons. Toch voelen veel mensen, ook van jongere generaties, nog altijd de gevolgen van die afschuwelijke tijd. De verschrikkingen van de Holocaust en het gemis van familieleden, vrienden en bekenden werken op verschillende manieren door in het leven van velen. In reactie op onze oproep Wat is jouw verhaal? vertellen mensen hier over.
Jouw verhaal delen? >>
- - -
Het slachtofferregister van Oorlogsgravenstichting
(link opent in nieuw venster)
- - -
Digitaal Joods Monument
(link opent in nieuw venster)
- - -