Freek Duveen |
29-03-2018 |
Voor mij was duidelijk dat ik de namen van mijn grootouders zou adopteren: Freerik Duveen, naar wie ik vernoemd ben, en Johanna Duveen-Wagenaar. Zij zijn beiden om het leven gekomen in Bergen-Belsen en beiden op de leeftijd van 63 jaar; mijn leeftijd nu.
Mijn vader Wim verleende – ondanks zijn Joodse afkomst – diensten aan het verzet. Met zijn eerste echtgenote, Betty Cohen, vluchtte hij naar Zwitserland. Bij de Belgisch-Franse grens werd hij uit de trein gepikt, een arrestatie en korte hechtenis waaruit hij door onhandigheid van de bewaking en eigen moed wist te ontsnappen. Maar uit het verhoor door de Gestapo werd hem duidelijk dat er vrienden verraden waren, met name een heel goede vriendin. Hij moest eerst terugkeren naar Nederland vóór een tweede vluchtpoging te wagen, hetgeen hij lopend en liftend heeft gedaan.
Zijn ouders woonden in Amsterdam. Vanwege de Duitse aanwezigheid was het te gevaarlijk om ook met zijn ouders contact op te nemen. Hij heeft hen nooit meer gezien of kunnen begraven. Dat verschrikkelijke feit heeft mijn vader nooit meer losgelaten.
De foto van mijn grootouders is gemaakt ter gelegenheid van het huwelijk van mijn vader met Betty. Dat was het laatste huwelijk “zonder ster” in de Grote Synagoge in Amsterdam. Er is ook een film van gemaakt. Het origineel daarvan bevindt zich in het archief van het Joods Historisch Museum.
Ook mijn eigen moeder Lore Kann was Joods, maar bracht zonder gele ster voedselbonnen naar bekenden. Zij is verraden en gearresteerd en heeft Theresienstadt overleefd, naar verluidt omdat zij zich daar erg bekommerde om ouderen. Zij heeft de oorlog en ziekte overwonnen en de respectabele leeftijd van 93 jaar bereikt. Op hoge leeftijd konden wij meer ontspannen praten over WOII en grapten wij dat zij de nazi’s toch aardig bij de neus heeft genomen door zo oud te worden.
Zo is de Holocaust een verhaal van verschrikking, verlies en verdriet, maar ook een verhaal van kleine en grote helden.
Freek Duveen
----------------
Iedereen kan bijdragen aan het Namenmonument. Kies de manier die het beste bij u past.
Bouw mee >>
Je kunt zelf namen kiezen of de computer een naam laten kiezen.
Doneren via naam adoptie >>
- - -
De Holocaust ligt inmiddels ruim 75 jaar achter ons. Toch voelen veel mensen, ook van jongere generaties, nog altijd de gevolgen van die afschuwelijke tijd. De verschrikkingen van de Holocaust en het gemis van familieleden, vrienden en bekenden werken op verschillende manieren door in het leven van velen. In reactie op onze oproep Wat is jouw verhaal? vertellen mensen hier over.
Jouw verhaal delen? >>
- - -
Het slachtofferregister van Oorlogsgravenstichting
(link opent in nieuw venster)
- - -
Digitaal Joods Monument
(link opent in nieuw venster)
- - -