Karlijn Haffmans |
07-01-2018 |
Mijn verhaal is het verhaal van de familie Gans, mijn overgrootouders. Zij werden beide opgepakt toen mijn oma (1940) en haar broer allebei in een ander pleeggezin zaten in Limburg.
Zij werden naar kamp Westerbork gebracht. Van hieruit zijn ze met het laatste transport, in dezelfde wagon als de familie Frank, naar Auschwitz gebracht. Dit is ook het laatste moment dat ze elkaar gezien hebben.
Mijn overgrootmoeder is in hetzelfde kamp terecht gekomen als de meiden van de familie Frank, die zij tijdens hun ziekbed ook heeft helpen verzorgen. Zij is na de oorlog bevrijd door de Russen en teruggekeerd om haar kinderen op te halen en weer in Arnhem te gaan wonen. Ik heb haar helaas nooit mogen leren kennen, ze overleed een jaar voor ik werd geboren.
Mijn overgrootvader is door de Duitsers meegenomen in de zogenoemde dodenmars om de Russen te ontvluchten. Deze mars is helaas zijn einde geworden. Hier heb ik in 2012 een gedicht over geschreven. Voor mijn oma hebben we dan ook zijn naam geadopteerd. Zodat hij nooit vergeten wordt.
Gedicht voor mijn overgrootvader
Zijn lichaam verloren in de dodenmars, heb ik vanavond gehuild bij de aanblik van al die rozen op de Dam.
Ook voor hem is deze herdenking want hij was een jood en nu is hij dood.
Haar vader heeft zij nooit gekend en een graf dat heeft hij niet.
Zelfs geen tastbare herinnering, want zijn lichaam is verloren in de dodenmars:
een mars die leidde tot niets dan zijn dood.
bloemen onbeschrijflijk mooi,
rozen in rood, wit en blauw.
67 jaar vrijheid en 67 bloemen die hij niet kan aanschouwen.
67 jaar bloemen elk jaar eentje meer, maar vergeten doe ik het nooit.
mensen die het hebben meegemaakt en gezien.
ik verloor familie van drie generaties terug, maar zij verloren hun naasten.
OPA, OMA, VADER, MOEDER, BROER en ZUS.
ik hou ze in mijn hart want zij geven mijn leven zin, door hen mag ik leven!
Karlijn Haffmans
TerugJe kunt zelf namen kiezen of de computer een naam laten kiezen.
Doneren via naam adoptie >>
- - -
De Holocaust ligt inmiddels ruim 75 jaar achter ons. Toch voelen veel mensen, ook van jongere generaties, nog altijd de gevolgen van die afschuwelijke tijd. De verschrikkingen van de Holocaust en het gemis van familieleden, vrienden en bekenden werken op verschillende manieren door in het leven van velen. In reactie op onze oproep Wat is jouw verhaal? vertellen mensen hier over.
Jouw verhaal delen? >>
- - -
Het slachtofferregister van Oorlogsgravenstichting
(link opent in nieuw venster)
- - -
Digitaal Joods Monument
(link opent in nieuw venster)
- - -