Katalina Ceelen |
23-02-2017 |
Gisteren heb ik de naam van Rachel Agsteribbe, 5 jaar, gekozen. Ik heb dit meisje, haar familie en haar verhaal natuurlijk niet gekend. Ik heb de computer voor mij laten kiezen. Maar net als ik zelf, is Rachel geboren in Den Haag. Ze zal wellicht, net als ik toen, gespeeld hebben - voor het eerst weer zonder jas naar buiten - in de eerste lente-zonnestralen in haar woonstraat, vriendinnetjes hebben gemaakt, genoten van het leven. Althans, dat zijn mijn herinneringen als 5-jarig kind. Dat zo'n klein meisje bruut werd afgevoerd naar een van de concentratiekampen, vervult mij met afschuw en verdriet. Haar naam op het monument is het blijvende bewijs dat ze geleefd heeft en nog steeds het verschil mag en kan maken.
Katalina Ceelen
TerugJe kunt zelf namen kiezen of de computer een naam laten kiezen.
Doneren via naam adoptie >>
- - -
De Holocaust ligt inmiddels ruim 75 jaar achter ons. Toch voelen veel mensen, ook van jongere generaties, nog altijd de gevolgen van die afschuwelijke tijd. De verschrikkingen van de Holocaust en het gemis van familieleden, vrienden en bekenden werken op verschillende manieren door in het leven van velen. In reactie op onze oproep Wat is jouw verhaal? vertellen mensen hier over.
Jouw verhaal delen? >>
- - -
Het slachtofferregister van Oorlogsgravenstichting
(link opent in nieuw venster)
- - -
Digitaal Joods Monument
(link opent in nieuw venster)
- - -