Nelly van de Velde-Boer |
08-08-2018 |
Ik heb Kaatje Waterman-Klijnkramer geadopteerd. De reden is dat ik vorige jaar het originele geboortecertificaat kreeg van mijn moeder. Als vader stond daar Nathan Waterman. Omdat er vrijwel niets over de vader van mijn moeder bekend was ben ik gaan zoeken. Helaas was mijn moeder al in 2011 overleden en ik kan alleen aan mijn vader een klein beetje informatie vragen. Tijdens het zoeken noteerde ik alle informatie en dacht er verder nog niet bij na.
Totdat ik voor mezelf een soort register ging maken. Toen pas zag ik dat bijna de hele familie Waterman is vermoord, zelfs 2 baby's van een paar maanden. Eentje is geboren in Kamp Westerbork.
Mijn zoektocht heeft grote pauzes, omdat het behoorlijk moeizaam is om informatie te vinden maar ook om het te verwerken.
Kaatje Waterman-Klijnkramer is mijn overgrootmoeder. Elke keer wordt ik naar haar naam toegetrokken. Herinneringen zijn er niet. Van vier familieleden heb ik op internet een foto gevonden wat ik heel bijzonder vind. Mijn opa, Nathan Waterman en de zoon van Kaatje Waterman-Klijnkramer, heeft de kampen overleefd. Hij ging van Auschwitz, naar Sachsenhausen, naar Dachau. Van Het archief van Kamp Auschwitz heb ik informatie en kopieën van zijn registratie en verplaatsingen gekregen. Hij is na de bevrijding nog twee jaar verpleegd in Berlijn en uiteindelijk in 1964, hij was toen 51 jaar, in Nederland overleden aan de gevolgen van zijn kampleven.
Er staan nog zoveel familieleden op de lijst voor adopteren. Maar ik heb hier de middelen niet voor. Ik hoop nog 1 of 2 familieleden te kunnen adopteren. Ze mogen niet vergeten worden. Er is al zoveel vernietigd dat zelfs een handgeschreven naam voor mij kostbaar is, ik koester elk beetje informatie.
Kaatje Waterman-Klijnkramer en haar man Mozes Waterman, waren de eerste generatie die werd opgepakt en vermoord, 1 broer, zijn vrouw en nog een schoonzus hebben de oorlog overleefd. Van het gezin Waterman-Klijnkramer overleefde alleen Nathan Waterman, mijn opa, de oorlog. Totaal overleefden 5 familieleden de kampen, alle andere zijn vermoord. Het is niet te beschrijven hoe verdrietig dit mij maakt.
Dit is deels mijn verhaal en reden waarom ik Kaatje heb geadopteerd. Ze is familie, mijn familie, mijn wortels, verleden en toekomst. Door haar, werd haar zoon de vader van mijn moeder en mijn opa. Ik ben trots op mijn afkomst.
Nelly van de Velde-Boer
----------------
Iedereen kan bijdragen aan het Namenmonument. Kies de manier die het beste bij u past.
Bouw mee >>
Je kunt zelf namen kiezen of de computer een naam laten kiezen.
Doneren via naam adoptie >>
- - -
De Holocaust ligt inmiddels ruim 75 jaar achter ons. Toch voelen veel mensen, ook van jongere generaties, nog altijd de gevolgen van die afschuwelijke tijd. De verschrikkingen van de Holocaust en het gemis van familieleden, vrienden en bekenden werken op verschillende manieren door in het leven van velen. In reactie op onze oproep Wat is jouw verhaal? vertellen mensen hier over.
Jouw verhaal delen? >>
- - -
Het slachtofferregister van Oorlogsgravenstichting
(link opent in nieuw venster)
- - -
Digitaal Joods Monument
(link opent in nieuw venster)
- - -