Paul Visser |
29-01-2014 |
Joseph Schrijver heeft geen dagboek geschreven. Er is geen museum te vinden dat zijn naam draagt. Zijn leven is niet verfilmd en er is ook geen musical over hem gemaakt. Tel de vingers van je hand en dan heb je, denk ik, het aantal nog in leven zijnde mensen dat Joseph Schrijver gekend heeft.
Joseph Schrijver was een gewone jongen uit de Transvaalbuurt in Amsterdam. Hij hield van voetballen, dat weet ik toevallig. Zijn vader heette Machiel en zijn moeder Judic. Verder weet ik weinig over Joseph. Behalve dan dat hij joods was en blijkbaar daarom volgens de nazi’s dood moest. Op 24 september 1943 is Joseph gelijktijdig met zijn vader Machiel en zijn moeder Judic vermoord in Auschwitz. Hij was 15 jaar oud.
Ik ken Joseph Schrijver dus betrekkelijk oppervlakkig. Ik weet niet eens hoe hij eruitzag. En dat terwijl hij eigenlijk mijn buurjongen was. Hij woonde namelijk tot zijn laatste dagen in Amsterdam in de Retiefstraat 57 op één hoog. Ik heb zelf van mijn vijfde tot mijn eenentwintigste levensjaar pal boven Joseph gewoond. Zijn buitendeur was mijn buitendeur, zijn trap was mijn trap. Maar in mijn geval dan wel jaren later natuurlijk. Ik ben geboren op 24 september 1962, dus precies negentien jaar na Joseph’s dood. Toeval, natuurlijk.
Ik heb Joseph’s naam geadopteerd.
Paul Visser
TerugJe kunt zelf namen kiezen of de computer een naam laten kiezen.
Doneren via naam adoptie >>
- - -
De Holocaust ligt inmiddels ruim 75 jaar achter ons. Toch voelen veel mensen, ook van jongere generaties, nog altijd de gevolgen van die afschuwelijke tijd. De verschrikkingen van de Holocaust en het gemis van familieleden, vrienden en bekenden werken op verschillende manieren door in het leven van velen. In reactie op onze oproep Wat is jouw verhaal? vertellen mensen hier over.
Jouw verhaal delen? >>
- - -
Het slachtofferregister van Oorlogsgravenstichting
(link opent in nieuw venster)
- - -
Digitaal Joods Monument
(link opent in nieuw venster)
- - -