Peter Verschoor |
16-09-2021 |
Zojuist heb ik de naam van Alida Lelie geadopteerd. In 1941 komt mijn vader in Amsterdam naast een Joods gezin met vier dochters te wonen. Het was daar een zoete inval, hoorde ik van Sara, een van die dochters, die pas eind vorig jaar op 101-jarige leeftijd is overleden. Mijn vader krijgt verkering met een andere dochter, Alida. In 1942 worden de grootouders van Alida in Auschwitz vermoord. Een jaar later worden haar ouders met de twaalfjarige dochter Rebecca in Sobibor vermoord.
Kort daarop vlucht mijn vader met Alida. Maar omdat hij bonnen vervalst, wordt hij gezocht en ze worden samen opgepakt op een perron in het zuiden. Alida sterft twee weken later in Auschwitz, 19 jaar oud en zwanger van mijn vader. Alida is het enige lichtpunt in het leven van mijn vader geweest. Door wat Sara over haar zus Alida heeft verteld, heb ik het vermoeden dat Alida het beste in mijn vader naar boven gehaald zou hebben. Mijn vader heeft hier nooit iets over gezegd.
Peter Verschoor
----------------
Iedereen kan bijdragen aan het Namenmonument. Kies de manier die het beste bij u past.
Steun ons >>
Je kunt zelf namen kiezen of de computer een naam laten kiezen.
Doneren via naam adoptie >>
- - -
De Holocaust ligt inmiddels ruim 75 jaar achter ons. Toch voelen veel mensen, ook van jongere generaties, nog altijd de gevolgen van die afschuwelijke tijd. De verschrikkingen van de Holocaust en het gemis van familieleden, vrienden en bekenden werken op verschillende manieren door in het leven van velen. In reactie op onze oproep Wat is jouw verhaal? vertellen mensen hier over.
Jouw verhaal delen? >>
- - -
Het slachtofferregister van Oorlogsgravenstichting
(link opent in nieuw venster)
- - -
Digitaal Joods Monument
(link opent in nieuw venster)
- - -