Shosha Melkman |
20-01-2019 |
In november 2018 ben ik naar Polen gereisd om de concentratiekampen Auschwitz, Birkenau, Majdanek en Sobibor te zien en/of de plekken waar deze hebben gestaan, met het Nederlandse Auschwitz Comité.
Ik heb nog nooit in mijn leven zo graag naar huis gewild als op de eerste dag dat ik Auschwitz zag. De Holocaust is voor mij veranderd sinds ik de concentratiekampen heb gezien. Mijn mening over de mens is veranderd.
Een onbekende familie heb ik geadopteerd voor het Namenmonument, de familie Mesritz-Gazan, wiens verhaal niet kan worden naverteld omdat zij allen zijn vermoord. Wij kunnen wel hun namen noemen.
Kitty Mesritz is geboren in Amsterdam en op 16 jarige leeftijd, ver van huis en haar familie, in 1942 vermoord te Auschwitz.
Bekend is dat in 1942 haar broertje en ouders in Hilversum woonden en in 1943 in Amsterdam (maar zonder Kitty).
In 1943 is haar naaste familie vermoord in Sobibor:
- Eddy, 15 jaar;
- Meijer, agent als beroep, 46 jaar;
- Betsie, 48 jaar.
Denk niet dat dit nooit meer kan gebeuren.
Shosha Melkman
----------------
Iedereen kan bijdragen aan het Namenmonument. Kies de manier die het beste bij u past.
Bouw mee >>
Je kunt zelf namen kiezen of de computer een naam laten kiezen.
Doneren via naam adoptie >>
- - -
De Holocaust ligt inmiddels ruim 75 jaar achter ons. Toch voelen veel mensen, ook van jongere generaties, nog altijd de gevolgen van die afschuwelijke tijd. De verschrikkingen van de Holocaust en het gemis van familieleden, vrienden en bekenden werken op verschillende manieren door in het leven van velen. In reactie op onze oproep Wat is jouw verhaal? vertellen mensen hier over.
Jouw verhaal delen? >>
- - -
Het slachtofferregister van Oorlogsgravenstichting
(link opent in nieuw venster)
- - -
Digitaal Joods Monument
(link opent in nieuw venster)
- - -