Tina Grishaver |
07-01-2018 |
Ik heb de naam van de vader van mijn oma geadopteerd Isaäc Salomon Walvis. Hij is 5 dagen na zijn geboortedag op 47 jarige leeftijd samen met een deel van zijn gezin omgebracht in Sobibor.
De moeder van mijn oma Saartje West was 43. Clara was 15 jaar en Louise was 10 jaar. De 2 andere zusjes zijn in Auschwitz omgebracht tijdens de holocaust. Jetje was 16 jaar en Betje was 18 jaar. Mijn oma Catharina en haar zus Dina waren de enige overlevenden van het gezin van 8. Nu ik dit zo opschrijf wordt ik best verdrietig als ik naar de leeftijden van iedereen kijk. Jonge kinderen, tieners en mensen in de bloei van hun leven vermoord. En voor wat? Vanwege hun afkomst! En de gevolgen waren groot. Mijn oma was zwaar getraumatiseerd door de dood van haar familie. Hoe kan het ook anders? Dit had natuurlijk weer effect op haar gezin. Ook de generaties daarna hebben voelbaar de verschrikking van de holocaust gevoeld. Vandaar dat ik de naam van mijn overgrootvader heb geadopteerd, zodat zijn naam op de wand komt en we de holocaust zullen blijven herinneren.
Met vriendelijke groet,
Tina Grishaver
TerugJe kunt zelf namen kiezen of de computer een naam laten kiezen.
Doneren via naam adoptie >>
- - -
De Holocaust ligt inmiddels ruim 75 jaar achter ons. Toch voelen veel mensen, ook van jongere generaties, nog altijd de gevolgen van die afschuwelijke tijd. De verschrikkingen van de Holocaust en het gemis van familieleden, vrienden en bekenden werken op verschillende manieren door in het leven van velen. In reactie op onze oproep Wat is jouw verhaal? vertellen mensen hier over.
Jouw verhaal delen? >>
- - -
Het slachtofferregister van Oorlogsgravenstichting
(link opent in nieuw venster)
- - -
Digitaal Joods Monument
(link opent in nieuw venster)
- - -