Anita van Schouwen |
09-03-2014 |
David Hoch.
(22 december 1898, Jánikow, Polen - 18 oktober 1941, Mauthausen, Oostenrijk).
Ter eerbiedige nagedachtenis en herinnering.
Het echtpaar David en Hella Hoch verhuisde na de Eerste Wereldoorlog van Lódz (Polen) naar Enschede.
David Hoch was in Enschede werkzaam als textielhandelaar.
Tijdens de razzia in Enschede op 14 en 15 september 1941 werd David Hoch door de Nazi’s opgepakt.
Een groep van 106 Joodse mannen uit Enschede werd naar het concentratiekamp Mauthausen (Oostenrijk) afgevoerd.
In oktober en november 1941 werden de familieleden van de ‘getransporteerden’ door de SD in kennis gesteld van het ‘overlijden als gevolg van longontsteking’.
Dit bericht wekte al direct de argwaan op bij familie en vrienden:
‘Het kòn eenvoudig niet waar zijn, dat zovele, meestal jonge, gezonde en sterke, mannen allemaal in zó korte tijd aan longontsteking waren overleden’.
De gevolgtrekking lag voor de hand: Deze mannen waren doelbewust omgebracht, zij waren in Mauthausen vermoord.
Ditzelfde lot zou iedere afgevoerde treffen, daar twijfelde men niet langer aan.
De Joodse Raad in Enschede besloot daarop aan alle Joden het dringende advies te geven zich de ernst van de situatie te realiseren en indien mogelijk snel onder te duiken.
Met dit advies kwam men in conflict met de Joodse Raad in Amsterdam.
Dit leidde tot een onherstelbare breuk.
In Enschede was inmiddels ook een verzetsgroep georganiseerd door Dominee Leendert Overduin.
Deze groep regelde zo snel mogelijk onderduikadressen.
Mijn grootouders (ouders van mijn moeder Jannette) Bauke en Gerridina Donia-Lansink waren lid van de ‘Groep Overduin’.
Hella Hoch kwam bij hen in huis. Zij heeft ook bij hen de bevrijding mee mogen maken.
Samen met Anna Hartog (vanaf april 1942 tot de bevrijding bij mijn grootouders in huis) woonde zij na de oorlog in een flat aan de Boulevard 1945 in Enschede.
Dikwijls kwam ik bij Tante Hella en Tante Anna op bezoek.
Als klein kind kende ik hen ‘als twee van de vele tantes’. Pas vanaf ongeveer mijn 12e jaar werd mij hun bijzondere geschiedenis duidelijk: aan ‘heldenverhalen’ of ‘akelige verhalen’ had iedereen in mijn familie een grondige hekel.
Tante Hella en Tante Anna waren ‘gewoon familie’, ‘ze hoorden erbij’.
Heel ontroerend en onvergetelijk was het vaste ritueel op de vrijdagmiddag bij de Tantes thuis:
Tante Hella plaatste een eenvoudig zilveren vaasje met één bloem bij de foto van haar zo innig geliefde man David Hoch en stak dan de Sabbathskaarsen aan.
Dit heeft zij gelukkig tot op hoge leeftijd (ruim 80 jaar) mogen doen.
Moge David Hoch nog lang in onze herinnering voortleven.
Anita van Schouwen (1952),
Den Haag
Je kunt zelf namen kiezen of de computer een naam laten kiezen.
Doneren via naam adoptie >>
- - -
De Holocaust ligt inmiddels ruim 75 jaar achter ons. Toch voelen veel mensen, ook van jongere generaties, nog altijd de gevolgen van die afschuwelijke tijd. De verschrikkingen van de Holocaust en het gemis van familieleden, vrienden en bekenden werken op verschillende manieren door in het leven van velen. In reactie op onze oproep Wat is jouw verhaal? vertellen mensen hier over.
Jouw verhaal delen? >>
- - -
Het slachtofferregister van Oorlogsgravenstichting
(link opent in nieuw venster)
- - -
Digitaal Joods Monument
(link opent in nieuw venster)
- - -