Bep Gomperts-Gerritse |
17-08-2023 |
In juli 1942 zouden wij, mijn vader, moeder en ik, gaan onderduiken.
Mijn vader wilde nog even naar het kantoor in de Nes, waar hij samen met mijn opa, zijn vader, een makelaardij in tabak had.
Hij ging terug naar huis en liep op de Dam in de fuik van één van de eerste razzia’s. Hij is naar Auschwitz gestuurd.
Onderweg was er een meisje dat het koud kreeg. Mijn vader, Abraham Gerritse, heeft zijn colbert, met de Davidsster er op, aan het meisje gegeven, om een beetje warm te blijven.
Aangekomen in Auschwitz had hij dus geen ster op zijn kleding en is, min of meer meteen, als ‘strafgeval’ vermoord!
Ik woon in Australië, maar was vorig jaar op 7 augustus 2022, de dag dat ze hem 80 jaar eerder, vermoord hadden, bij het Namenmonument.
Vorige week is één van mijn dochters, die op vakantie in Europa is, ook bij het Monument geweest.
Het is enorm indrukwekkend. Al die namen van vermoorde mensen. Ook van de familie van mijn man, Herman Gomperts, staan er rijen namen op het Monument.
Ik vind het enorm belangrijk. Voor mij is het het enige tastbare bewijs dat mijn vader ooit geleefd heeft.
Toen mijn vader niet thuis kwam, zijn mijn moeder en ik die dag niet gaan onderduiken. Totdat ze ons kwamen halen, mijn moeder een toneelstukje opvoerde, zich liet vallen en niet meer te verroeren was. De ‘heren’ lieten een dokter komen, die mededeelde dat mijn moeder niet te vervoeren was. Het was onze eigen dokter (die ze bij toeval hadden gehaald), die in mijn moeders oor fluisterde dat we die dag niet weg zouden gaan. Na dit voorval zijn we ondergedoken. En toen begon de tocht via diverse onderduikadressen, vanaf april 1944 ik alleen in Heemstede. Mijn moeder belandde via het Oranje Hotel in Scheveningen, waar ze een van haar zusters ontmoette. In Westerbork, waarvandaan geen treinen meer naar het Oosten gingen heeft ze met haar zuster de tijd tot de bevrijding uitgezeten.
Jullie kunnen mijn boek ‘Amsterdam 1940-1945, The Shadow of my Life’ downloaden vanuit Amazon.com
Bep Gomperts-Gerritse (4 mei 1938)
Australië
....................
Iedereen kan bijdragen aan het Namenmonument. Kies de manier die het beste bij u past.
Steun ons >>
Je kunt zelf namen kiezen of de computer een naam laten kiezen.
Doneren via naam adoptie >>
- - -
De Holocaust ligt inmiddels ruim 75 jaar achter ons. Toch voelen veel mensen, ook van jongere generaties, nog altijd de gevolgen van die afschuwelijke tijd. De verschrikkingen van de Holocaust en het gemis van familieleden, vrienden en bekenden werken op verschillende manieren door in het leven van velen. In reactie op onze oproep Wat is jouw verhaal? vertellen mensen hier over.
Jouw verhaal delen? >>
- - -
Het slachtofferregister van Oorlogsgravenstichting
(link opent in nieuw venster)
- - -
Digitaal Joods Monument
(link opent in nieuw venster)
- - -