Charlotte en Rikkert Kremer |
22-12-2017 |
In 2012 verloren wij onze zoon. Hij was nog maar klein, bijna twee. Zijn naam was Hugo Kremer. We hebben afscheid van hem kunnen nemen en bezoeken af en toe zijn graf. 102.000 mensen die slachtoffer waren van de holocaust kregen nooit een graf. Hun familie kon geen afscheid nemen. In plaats van alles op alles te zetten om hen in leven te houden, werden ze omgebracht of stierven van uitputting of honger. Onder hen een naamgenoot van onze zoon: Hugo Krämer. Deze Hugo is 47 jaar geworden. Wij weten nauwelijks iets van hem, behalve zijn naam en zijn leeftijd. Maar we gedenken hem bij het Namenmonument, staan stil bij het leven dat hij heeft geleefd, de toekomst die hem is ontnomen.
Charlotte en Rikkert Kremer
TerugJe kunt zelf namen kiezen of de computer een naam laten kiezen.
Doneren via naam adoptie >>
- - -
De Holocaust ligt inmiddels ruim 75 jaar achter ons. Toch voelen veel mensen, ook van jongere generaties, nog altijd de gevolgen van die afschuwelijke tijd. De verschrikkingen van de Holocaust en het gemis van familieleden, vrienden en bekenden werken op verschillende manieren door in het leven van velen. In reactie op onze oproep Wat is jouw verhaal? vertellen mensen hier over.
Jouw verhaal delen? >>
- - -
Het slachtofferregister van Oorlogsgravenstichting
(link opent in nieuw venster)
- - -
Digitaal Joods Monument
(link opent in nieuw venster)
- - -