Dan JCG Lumey |
25-07-2017 |
Van 12 tot 18 september 2015 bezocht ik Auschwitz. Ik schreef er inmiddels meer dan 200 gedichten over. Maar tussen al die gedichten werd één verhaal geboren: een samenspraak tussen mij en mijn oudste kleinkind Emanuel Lumey, 4 jaar oud. De gedichten grijpen mij nog steeds bij de keel maar het verhaal over mijn kleinzoon raakt me het diepst. Het is daarom het enige verhaal dat opgenomen wordt in de dichtbundel "Steeds weer Auschwitz", een verhaal dat in zijn eenvoud raakt aan de essentie van het leven.
We liepen in een groep over een stil bospaadje richting ingang Auschwitz 1. Niemand zei iets, niemand vroeg iets. De stilte bood iedereen de gelegenheid bezig te zijn met zijn eigen verhaal. En ik stond op dat pad buiten de werkelijkheid van de tijd: mijn kleinzoon was er immers niet lijfelijk. En toch voelde ik zijn hand, ik zag zijn ogen en ik hoorde hem vragen.
Dit eenvoudig maar hartverscheurend verhaal wil ik opdragen aan mijn geadopteerde naam in de namenmuur : Emanuel Gobes, overleden op 20 januari '39,4 jaar oud. Een keuze voor dit kind is een gegeven waar ik niet omheen kon en wilde.
-----------------
waarom?
E: " Opa, waar gaan we naar toe? "
O: " We gaan naar het circus, lieverd."
E: "Wat voor een circus, opa? "
O: "Een circus met soldaten."
E: "Maken die soldaten ook plezier?"
O: "Ja, die soldaten maken ook plezier."
E: "Opa, waarom schreeuwt die man zo tegen je?"
O: "Dat weet ik ook niet jongen."
E: "Opa waarom huil je?"
O: "Ik huil niet jongen, opa is verkouden."
E: "Opa, waarom slaat die man jou met een stok?"
O: "Die meneer deed dat voor de grap."
E: "Ik wil niet dat hij jou slaat."
O: "Stil maar jongen, we zijn er zo."
E: "Opa ik heb honger, heb je geen boterham?"
O: "Emanuel ik heb geen boterham, maar we gaan zo meteen eten."
E: "Wat krijgen we te eten, opa?"
O: " Ïk denk frietjes, lieverd."
E: " O, daar heb ik zo'n zin in."
O: "We zijn er bijna."
E: "Opa, waarom moeten we de kleren uittrekken?"
O: "Dat moet omdat we dan helemaal schoon zijn om te gaan eten."
E: "Opa, thuis gaan we toch ook niet douchen voor het eten."
O: Maar hier moet dat wel, lieve schat."
E: "Opa, wat staan hier veel mensen om te douchen."
O: "Kom maar kort tegen me aan staan."
E: "Waarom sluiten ze de deuren?"
O: Omdat er dan niemand binnen kan tijdens het douchen."
E: "Waarom komt geen water uit de douche, opa?"
O: "Het water is zeker op en daarom zijn ze nieuw water gaan halen."
E: "Opa, ik moet erg hoesten."
O: "Ik ook lieverd."
E: "Ben jij ook verkouden, opa?"
O: "Ja schat, opa is ook verkouden."
E: "Opa ik krijg geen lucht meer."
O: "Dat gaat dadelijk wel voorbij."
E: "Opa, ik kan niet meer praten."
O: "Zwijg maar schat, kom maar kort bij opa."
E: "Opa, ik houd van je."
O: "Ik ook van jou."
E: "Ik word een beetje moe."
O: "Dat is goed jongen, slaap maar lekker tegen me aan."
E: "Slaap lekker opa."
O: "Lieverd, slaap maar.........."
-----------
Het verhaal is oorspronkelijk geschreven in de Limburgse taal.
Dan JCG Lumey,
Wahlwiller.
Je kunt zelf namen kiezen of de computer een naam laten kiezen.
Doneren via naam adoptie >>
- - -
De Holocaust ligt inmiddels ruim 75 jaar achter ons. Toch voelen veel mensen, ook van jongere generaties, nog altijd de gevolgen van die afschuwelijke tijd. De verschrikkingen van de Holocaust en het gemis van familieleden, vrienden en bekenden werken op verschillende manieren door in het leven van velen. In reactie op onze oproep Wat is jouw verhaal? vertellen mensen hier over.
Jouw verhaal delen? >>
- - -
Het slachtofferregister van Oorlogsgravenstichting
(link opent in nieuw venster)
- - -
Digitaal Joods Monument
(link opent in nieuw venster)
- - -