Floris van Os |
19-10-2021 |
Jannette Daniel-Behr en haar familie woonden in Sinzenich, Duitsland. Toen zich kort na 1932 de donkere wolken van de NSDAP samentrokken en tegelijkertijd de bewegingsvrijheid werd beknot, emigreerde Jannette naar Nederland samen met een gedeelte van haar volwassen kinderen. Jannette, Frieda, Joseph, Daniël, Robert en Martha kwamen in 1935 wonen in haar huis aan de Julianalaan in Bilthoven.
Later in 1937 kwam daar ook Ernst Scheuer, haar kleinzoon, wonen.
Na de Kristalnacht kwamen daar ook haar dochter Helene met haar kinderen Ilse en Ruth bij. Helene’s man Jakob Scheuer vluchtte direct na de Kristalnacht in november 1937, illegaal de grens over naar Nederland waar hij het addres opgaf van zijn schoonmoeder in Bilthoven. Hij werd toegelaten in Nederland maar moest verblijven in vluchtelingenkamp Reuven, Limburg en later daarna in Hoek van Holland.
Westerbork werd in 1939 een vluchtelingenkamp en alle Joodse vluchtelingen van de 2 andere locaties werden daar ook ondergebracht. Kort na de februaristaking in 1941 werd Kamp Westerbork een doorgangskamp voor de deportaties voor alle Joden en Roma. De wekelijkse transporten vonden plaats vanaf 15 Juli tot en met 13 september 1944. De wekelijkse transporteren gingen naar concentratiekampen zoals Auschwitz en slechts 1 transport ging naar Theresienstadt.
De schoonzoon van Jannette Daniël Behr, Jakob Scheuer en zijn gezin hadden emigratiepapieren voor Engeland. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak sloot Nederland de grens en kon het gezin niet naar Engeland. Zij probeerden toen emigratiepapieren te verkrijgen voor Amerika. Het koste heel veel moeite en men boekte passage met de Holland-Amerika Lijn. Men kon de emigratiepapieren ophalen op het Amerikaanse consulaat in Rotterdam. Maar op 10 mei 1940 bombardeerden de nazi's Rotterdam, de stad en het consulaat gingen in vlammen op. Zij allen waren gechoqueerd door dit nieuws en zij konden Nederland niet meer verlaten. Men kon toen niet vermoeden wat een tragische wending dit zou zijn voor het gezin. Het was velen jaren later en met veel tragedie dat na de oorlog Ilse en Ruth Nederland konden verlaten naar Amerika.
Ook Jannette Daniel-Behr en haar familie werden gedeporteerd. Jannette, haar kinderen Frieda, Joseph, Helene Scheuer-Daniël samen met haar man Jakob en hun 3 kinderen, Ernst, Ilse en Ruth. Zij werden allen vermoord in de Concentratiekampen.
Ilse en Ruth waren de enige die overleefden.
Veronika Daniel die samen met haar man Felix en de kinderen, Heinz, Edith en Helga niet konden vluchten uit Duitsland, werden allen gedeporteerd en zijn vermoord in de concentratiekampen.
Jannette’s 3 andere kinderen hebben de oorlog overleefd. Moritz en zijn gezin emigreerden in 1935 naar Santiago, Chili.
Martha emigreerde ook naar Bilthoven in 1935 en trouwde met Edmund Stein. Zij overleefden de oorlog en zaten gedurende de oorlogsjaren ondergedoken op een boerderij.
Robert Daniel trouwde Anna Heertjes ook zij overleefden de oorlogsjaren op een onderduikadres in Utrecht.
De Daniël familie bestond uit 15 personen toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak.
2 familieleden kwamen voor de oorlog te overlijden.
4 personen overleefden de oorlog
9 familieleden werden vermoord in de concentratiekampen.
Door het lezen van alle familieverhalen van wat er gebeurde in het familie leven vanaf 1927 tot en met de oorlogsjaren, heb ik mij afgevraagd was men doordrongen of op de hoogte van wat er stond te gebeuren toen Hitler de macht naar zich toe trok in 1932?
Uit de de gegevens van de verhalen blijkt dat de volwassenen wel degelijk op de hoogte waren dat er voor hun geen toekomst meer was in Duitsland. De meesten van hen smeedden plannen om Duitsland te verlaten men emigreerde naar Nederland, Engeland en de Verenigde Staten van Amerika van af 1932 tot en met 1942. De jonge kinderen hadden geen weet van de haat tegen Joden in die periode en leefden een normaal leven.
Jakob Scheuer, Helenes echtgenoot, had een grote hutkoffer voor de oorlog meegegeven aan een neef die naar Amerika emigreerde. De hutkoffer zat vol met de fotoalbums van de familie en de gegevens en verhalen van de familieleden. Ook had hij zijn neef een bedrag aan geld meegeven. Zij allen hadden zeer hechte familiebanden met elkaar. Toen na de oorlog Ilse en Ruth naar Amerika emigreerden gaf de neef de hutkoffer aan hen. Daardoor zijn er veel verhalen, andere gegevens, foto’s en documenten bewaard gebleven.
De broers en zuster van Jakob Scheuer bleven achter in Duitsland. Waarvan drie emigreerden in 1937, 1939 en in 1941. Acht van zijn familieleden kwamen om in de concentratiekampen.
Op de foto’s de kinderen en kleinkinderen die vanuit Bilthoven waren gedeporteerd. Alleen Ilse en Ruth overleefden de concentratiekampen. De namen van diegenen die de oorlog niet hebben overleefd staan vermeld op het monument.
Floris van Os
----------------
Iedereen kan bijdragen aan het Namenmonument. Kies de manier die het beste bij u past.
Steun ons >>
Je kunt zelf namen kiezen of de computer een naam laten kiezen.
Doneren via naam adoptie >>
- - -
De Holocaust ligt inmiddels ruim 75 jaar achter ons. Toch voelen veel mensen, ook van jongere generaties, nog altijd de gevolgen van die afschuwelijke tijd. De verschrikkingen van de Holocaust en het gemis van familieleden, vrienden en bekenden werken op verschillende manieren door in het leven van velen. In reactie op onze oproep Wat is jouw verhaal? vertellen mensen hier over.
Jouw verhaal delen? >>
- - -
Het slachtofferregister van Oorlogsgravenstichting
(link opent in nieuw venster)
- - -
Digitaal Joods Monument
(link opent in nieuw venster)
- - -