Henriëtte Veltman |
12-03-2022 |
Het verhaal van mij is, dat Hans Philips een vriend was van mijn moeder, Nellie Clerkx en haar broers.
Hij woonde in Vught, zij woonden in Heusden. Mijn ooms en mijn moeder hebben gewaarschuwd dat hij en andere vrienden gedeporteerd konden worden. Ze geloofden het niet.
De laatste keer dat mijn moeder Hans Philips heeft gezien, is er nog een keer met klem gewaarschuwd, maar Hans en zijn vrienden geloofden het niet, want, zoals ze zeiden, dit kon niet waar zijn, want ze hadden niets verkeerd gedaan. Ze stapten lachend in de auto, en ze zwaaiden naar haar, en dit is de laatste keer geweest dat ze hem levend heeft gezien.
Hans Philips is vermoord in Auschwitz op 24 januari 1944. Zijn vader, moeder en twee zussen zijn hier ook vermoord.
Mijn moeder is overleden, en kan dus geen naam adopteren, daarom doe ik het voor haar, omdat ik weet dat zij niet wilde dat zijn naam vergeten zou worden.
Henriëtte Veltman
....................
Iedereen kan bijdragen aan het Namenmonument. Kies de manier die het beste bij u past.
Steun ons >>
Je kunt zelf namen kiezen of de computer een naam laten kiezen.
Doneren via naam adoptie >>
- - -
De Holocaust ligt inmiddels ruim 75 jaar achter ons. Toch voelen veel mensen, ook van jongere generaties, nog altijd de gevolgen van die afschuwelijke tijd. De verschrikkingen van de Holocaust en het gemis van familieleden, vrienden en bekenden werken op verschillende manieren door in het leven van velen. In reactie op onze oproep Wat is jouw verhaal? vertellen mensen hier over.
Jouw verhaal delen? >>
- - -
Het slachtofferregister van Oorlogsgravenstichting
(link opent in nieuw venster)
- - -
Digitaal Joods Monument
(link opent in nieuw venster)
- - -