Louise Sorensen |
07-09-2017 |
Mijn lieve oom Maurits (Mozes van Dam) – deed slavenarbeid aan de Moerdijk toen zijn vrouw Chel (mijn tante) en dochtertje Emmy in begin Juni op het beruchte kindertransport vanuit Vught naar Sobibor gedeporteerd zijn – en hij zal het dus pas achteraf te weten gekomen zijn.
Emmy (Sobibor 11-6-1943) was mijn lieve nichtje, dochter van mijn moeder’s broer Maurits (Mozes) van Dam (Sobibor 16-7-1943) en zijn vrouw Chel (Rachel) van Dam-Leons (Sobibor 11-6-1943). De familie woonde in Voorburg en belandde in SS-kamp Vught; Emmy en haar moeder waren deel van het beruchte kindertransport van plm. 1800 kinderen dat via Westerbork op 6 Juni 1943 naar Sobibor gezonden is, waar de kinderen en begeleidende ouders onmiddellijk zijn vermoord.
My parents, sister and I were the only ones to survive, having escaped detection for about 2 1/2 years in hiding.
I live since 1959 in Greater Vancouver BC, Canada, where I am active in the Vancouver Holocaust Education Society – I have been speaking in schools for at least 25 years.
Meer verhalen van Louise Sorensen:
Over Rosetta (English)
Over Sofie, haar man Emanuel en zoon Friedrich
TerugJe kunt zelf namen kiezen of de computer een naam laten kiezen.
Doneren via naam adoptie >>
- - -
De Holocaust ligt inmiddels ruim 75 jaar achter ons. Toch voelen veel mensen, ook van jongere generaties, nog altijd de gevolgen van die afschuwelijke tijd. De verschrikkingen van de Holocaust en het gemis van familieleden, vrienden en bekenden werken op verschillende manieren door in het leven van velen. In reactie op onze oproep Wat is jouw verhaal? vertellen mensen hier over.
Jouw verhaal delen? >>
- - -
Het slachtofferregister van Oorlogsgravenstichting
(link opent in nieuw venster)
- - -
Digitaal Joods Monument
(link opent in nieuw venster)
- - -