Luciënne Smit |
23-02-2017 |
Mijn man en ik hebben het gezin De Vries geadopteerd; Salomon, Rachel en de kleine Flora.
Toen wij in 2008 ons huis op de Nieuwe Prinsengracht kochten kwamen wij er al spoedig achter dat het gezin De Vries hier in de oorlog gewoond had, tot het moment dat zij gedeporteerd werden.
Zij zijn allemaal in Auschwitz vermoord. Rachel en Flora gelijk na hun aankomst op 1 februari 1943, Salomon op 30 april 1943.
Salomon en Rachel waren pas 27 jaar, de kleine Flora drie jaar.
Salomon, Rachel en Flora hebben op de Nieuwe Prinsengracht naar hetzelfde uitzicht gekeken. Dezelfde trap belopen, hetzelfde rondje over de gracht en in de buurt... Zij hadden nog een heel leven voor zich.
Wij willen hen en al de andere vermoorde mensen hun naam en identiteit terug geven.
Zolang wij aan hen blijven denken en hun namen uitspreken zijn zij niet vergeten.
Luciënne Smit
TerugJe kunt zelf namen kiezen of de computer een naam laten kiezen.
Doneren via naam adoptie >>
- - -
De Holocaust ligt inmiddels ruim 75 jaar achter ons. Toch voelen veel mensen, ook van jongere generaties, nog altijd de gevolgen van die afschuwelijke tijd. De verschrikkingen van de Holocaust en het gemis van familieleden, vrienden en bekenden werken op verschillende manieren door in het leven van velen. In reactie op onze oproep Wat is jouw verhaal? vertellen mensen hier over.
Jouw verhaal delen? >>
- - -
Het slachtofferregister van Oorlogsgravenstichting
(link opent in nieuw venster)
- - -
Digitaal Joods Monument
(link opent in nieuw venster)
- - -