Marga Beesemer |
02-01-2018 |
Vandaag was ik in Sobibor, voor de tweede keer. Het is mistig en koud en het begint al te schemeren. Er is helemaal niemand, alleen wij: ik en mijn man. We staan op de Rampe, de plek waar de treinen aankwamen en de mannen, vrouwen en kinderen uit de treinen gejaagd werden.
We luisteren naar de huiveringwekkende stilte hier aan het einde van de wereld.
We lopen de weg die de gevangenen gelopen moeten hebben. Vanaf de Rampe regelrecht naar de gaskamers en het crematorium. Het hele proces van vernietiging van een mensenleven duurde nog geen twee uur.
Op deze plek hebben in ieder geval 2 gezinnen uit de familie van mijn vader gelopen. Rozette Fierlier-Beesemer, de jongste zus van opa. Haar man Philip Fierlier en hun drie kinderen. Appie (10 jaar), Manuel (7 jaar) en Jopie (2 jaar). Ook de zus van mijn oma, Sara Waterman-Aap, haar man Salomon Waterman en hun kinderen Barend (9 jaar), Jacques (5 jaar) en Leendert (3 jaar).
Van het eerste gezin heb ik een aantal persoonlijke kaarten die ze verstuurd hebben vanuit Westerbork. Dit zijn de laatste tekenen van leven van hen als gezin. Dit maakt het extra duidelijk dat het om echte mensen gaat met gewone mensendingen. Het zijn geen getallen, het zijn ménsen.
We lopen ook nog even over de ‘Himmelfahrtstrasse’. Over dit pad zijn tussen 1942 en 1943 tienduizenden mensen naakt voortgedreven naar de gaskamers. Tegenwoordig zijn er links en rechts van dit pad gedenkstenen geplaatst ter herinnering aan de slachtoffers van het kamp.
Het was goed om hier te zijn en de familie te herdenken.
Rozette, Philip, Appie, Manuel en lief klein kindje Jopie; Sara, Salomon, Barend, Jacques en Leendert… wij kennen en noemen jullie namen!
Opdat we ze nooit vergeten heb ik de namen geadopteerd van het gezin Fierlier.
Marga Beesemer
----------------
Dit is een korte versie van Marga's blog die ze schreef over haar bezoek aan Sobibor.
Bekijk de volledige versie waarin ook meer foto's staan.
----------------
Iedereen kan bijdragen aan het Namenmonument. Kies de manier die het beste bij u past.
Bouw mee >>
Je kunt zelf namen kiezen of de computer een naam laten kiezen.
Doneren via naam adoptie >>
- - -
De Holocaust ligt inmiddels ruim 75 jaar achter ons. Toch voelen veel mensen, ook van jongere generaties, nog altijd de gevolgen van die afschuwelijke tijd. De verschrikkingen van de Holocaust en het gemis van familieleden, vrienden en bekenden werken op verschillende manieren door in het leven van velen. In reactie op onze oproep Wat is jouw verhaal? vertellen mensen hier over.
Jouw verhaal delen? >>
- - -
Het slachtofferregister van Oorlogsgravenstichting
(link opent in nieuw venster)
- - -
Digitaal Joods Monument
(link opent in nieuw venster)
- - -