Patrick Hamer |
03-11-2021 |
Deze week heb ik met mijn vader en neefje het Namenmonument in Amsterdam bezocht. Wij waren allemaal zeer onder de indruk van het resultaat.
Mijn vader heeft samen met zijn ouders, waarvan zijn moeder Aaltje Hamer-Weijand joods is, de oorlog overleefd in de Kinderdijkstraat in Amsterdam. Zij hadden een geheime schuilplaats in de wand, en mijn oma weigerde een ster te dragen.
Helaas hebben veel van de familie Weijand de oorlog niet overleefd. Zoals ook aangetrouwde familie Franken. Hun namen troffen wij aan in het monument.
Mijn moeder is vanuit haar woonplaats Antwerpen samen met haar ouders in eerste instantie gevlucht naar Frankrijk, waar zij een tijd door hebben gebracht in Privas onder de demarcatielijn. Toen de Duitsers daar ook binnenvielen zijn zij wederom gevlucht en hebben zich in de buurt van Chamonix op kerstavond voor veel geld over laten zetten naar Zwitserland, waar zij de rest van de oorlog in Genève hebben doorgemaakt.
De ouders van mijn oma Jetje Smit-Van Koppelen zijn in Rotterdam achtergebleven en hebben de oorlog helaas niet overleefd. Mijn overgrootvader, Nathan van Koppelen, is een paar weken voordat mijn overgrootmoeder naar Westerbork is afgevoerd overleden aan longontsteking (je zou bijna zeggen ‘geluk bij een ongeluk’). Hier kwam ik bij het overlijden van mijn grootouders achter, doordat ik correspondentie aantrof tussen mijn grootouders en overgrootouders, want in Yad Vashem stond hij opgegeven als vermoord in Auschwitz (dat heb ik ook daar laten corrigeren).
Ook trof ik tussen de correspondentie een kaart gedateerd 16 oktober 1942 (bijgevoegd) waarin mijn overgrootmoeder aangeeft dat zij de volgende dag naar Westerbork vertrekt. Aangrijpend te constateren dat 10 dagen na dat schrijven zij in Auschwitz is omgekomen.
De steen met haar naam, Mathilda van Koppelen-Bannet, heb ik geadopteerd. En ben heel blij dat zij, en zovele anderen, op deze wijze als het ware blijven voortleven.
De correspondentie heb ik naar het Westerbork museum gestuurd en kopieën daarvan naar Yad Vashem. De tekst van de laatste brief en het paspoort van mijn overgrootmoeder voeg ik bij.
Ik bedank iedereen die zich zo vasthoudend al die jaren heeft ingezet voor de realisatie van dit monument.
Patrick Hamer
----------------
Iedereen kan bijdragen aan het Namenmonument. Kies de manier die het beste bij u past.
Steun ons >>
Je kunt zelf namen kiezen of de computer een naam laten kiezen.
Doneren via naam adoptie >>
- - -
De Holocaust ligt inmiddels ruim 75 jaar achter ons. Toch voelen veel mensen, ook van jongere generaties, nog altijd de gevolgen van die afschuwelijke tijd. De verschrikkingen van de Holocaust en het gemis van familieleden, vrienden en bekenden werken op verschillende manieren door in het leven van velen. In reactie op onze oproep Wat is jouw verhaal? vertellen mensen hier over.
Jouw verhaal delen? >>
- - -
Het slachtofferregister van Oorlogsgravenstichting
(link opent in nieuw venster)
- - -
Digitaal Joods Monument
(link opent in nieuw venster)
- - -