Rob Meier |
07-11-2021 |
Mijn oom Harrie was met de oudste dochter van mijn oma gehuwd. Gelukkig heeft oom Harrie de oorlog overleefd en heb ik hem gekend. Ik heb daarom de stenen van zijn vader Nathan Snoeck, zijn moeder Ana Snoeck-Druk en zijn broer Bernard Snoeck geadopteerd. Zij zijn alle drie in Auschwitz door de nazi's vermoord.
De joodse familie Snoeck woonde voor de oorlog in de Jekerstraat in Amsterdam, gelukkig wist mijn vader dat nog en daardoor heb ik nog het nodige over hen kunnen vinden. Ik wist verder via mijn vader dat Harrie een zus had, Jetje genoemd (Henriette), en dat zijn broer Bernard met een niet-joodse vrouw getrouwd was. Alle drie waren ze voor de oorlog getrouwd.
Zoals dat wel vaker het geval is spreken overlevenden vaak niet over wat er gebeurd is. Maar ik heb wel heel veel gehoord van mijn oma, die in het verzet zat en ook voor een onderduikadres voor de ouders van oom Harrie in Haarlem gezorgd had.
Mijn tante heeft zich toen van mijn oom Harrie laten scheiden, maar hem vervolgens in hun eigen huis laten onderduiken. Ik heb hun tweede trouwboekje (zij hadden zelf geen kinderen) uit 1947, en het bijzondere is dat daarin vermerkt is dat zij beiden voor hun (tweede) huwelijk in 1947 gescheiden waren, en wel hij van haar en zij van hem.
Mijn vader die niet terug wilde naar Duitsland voor de Arbeidseinsatz dook toen ook bij zijn oudste zus en zwager onder ("oom Harrie en ik speelden hele nachten Monopoly").
Toen de ouders en broer van oom Harrie opgepakt werden kwamen ze ook op het spoor van mijn oma de verzetsvrouw, en dat leidde ertoe dat zij via het beruchte adres Amstelveense weg in kamp Vught werd geïnterneerd.
Wat ik wel als bijzonder ervaar is dat zowel de dus Joodse dochter Henriette die gehuwd was met Y.M. (Your Majesty) Abdulah Hod (Indonesische adel, een moslim uit de familie van de Sultan van Langkat, hij woonde als student op hetzelfde adres als de familie Snoeck's in Amsterdam), als ook de de schoondochter Susanna Snoeck-van Eeten, de weduwe dus van Bernard, nog heel lang geleefd hebben, in Haarlem (waar de meesten van ons woonden) dan wel Amsterdam, maar wij daar nooit iets over gehoord hebben.
Wellicht wisten ze niet van elkaar dat ze de oorlog overleefd hadden? Henriette en Abdulah (in 1985 overleden) hadden een zoon, geboren in Haarlem, en Susanna en Bernard hadden een dochter. Henriette is in 1991 overleden, Susanne in 2013.
Ik heb nog de hoop meer te ervaren hoe het zo gekomen is, maar de enige kans is nu via de afstammelingen van Henriette en Abdulah Hod-Snoeck.
Rob Meier
----------------
Iedereen kan bijdragen aan het Namenmonument. Kies de manier die het beste bij u past.
Steun ons >>
Je kunt zelf namen kiezen of de computer een naam laten kiezen.
Doneren via naam adoptie >>
- - -
De Holocaust ligt inmiddels ruim 75 jaar achter ons. Toch voelen veel mensen, ook van jongere generaties, nog altijd de gevolgen van die afschuwelijke tijd. De verschrikkingen van de Holocaust en het gemis van familieleden, vrienden en bekenden werken op verschillende manieren door in het leven van velen. In reactie op onze oproep Wat is jouw verhaal? vertellen mensen hier over.
Jouw verhaal delen? >>
- - -
Het slachtofferregister van Oorlogsgravenstichting
(link opent in nieuw venster)
- - -
Digitaal Joods Monument
(link opent in nieuw venster)
- - -