Toen ik bijna 40 was, heb ik gehoord dat mijn moeder joods was. Al vele malen in mijn leven heb ik gemerkt dat er iets niet klopte in het verhaal dat ik hoorde en ook toen ik bij een joodse familie in London au pair was.
Het was een korte zoektocht, de gegevens waren er zo en ik dacht dat ik een oma/opa zou hebben en tantes en ooms, neven en nichten. Helaas, er was niemand meer en allen zijn vermoord. Toen kwam het grote verdriet, en besefte ik waarom ik me altijd zo alleen kan voelen en heb gevoeld.

Aansluiting bij de joodse gemeente heeft dat gevoel nooit helemaal weg kunnen nemen, maar men deelt een verdriet. Gelukkig heb ik verre familieleden gevonden en die contacten zijn me dierbaar.
Ik heb de naam van mijn grootmoeder, overgrootvader en tante geadopteerd.
Mogen hun ziel gebundeld worden in de bundel van het eeuwige leven.

Shavua tov, Wil van Luit

----------------
Iedereen kan bijdragen aan het Namenmonument. Kies de manier die het beste bij u past.
Steun ons >>