Riet van der Chijs – Smit |
04-07-2016 |
Ik heb Sophia Abram geadopteerd. Waarom? Sophia kwam ik vaak tegen in de gen Cronjestraat in Haarlem. Zij woonde daar met haar ouders en broer. Haar ouders runden daar een feestartikelenzaak, ik kwam daar nog al eens, ik hield als kind ook al van een geintje. Mijn geboortejaar is 1932 en ik was in die tijd ongeveer 11 jaar. Thuis werd veel over de jodenvervolging gesproken en ik nam daar het nodige van mee.
Moeder werkte bij een Joodse familie tot dat zij opgewacht werd door de politie met de mededeling dat dit verboden was. Contact met Joden werd toen ook al niet meer op prijs gesteld. Ik herinner mij Sophia als een meisje met mooi donker krullend haar en een ster op haar jas. Als ik haar tegen kwam zei ik haar altijd heel vriendelijk gedag. Op een kwade dag kwam ik weer door haar straat en was er getuige van dat er een “overvalwagen” voor de deur stond met vier moffen, het geweer in de aanslag. De familie werd uit huis gehaald en afgevoerd, dat was het laatste wat ik van hen gezien heb. Ik was een meisje van 12 jaar en kon niets doen.
Tot op de dag van vandaag staat dit beeld me nog steeds voor de geest. Het heeft mijn leven bepaald. Toen er vrijwilligers door de stichting Sar El werden gevraagd voor Israel heb ik me meteen gemeld, nu kon ik iets doen en zo behoorde ik tot de eerste groep die naar Israel ging. In Yad Washem heb ik een Page of Testimony voor haar ingevuld. Ik kwam tot de conclusie dat ik zoveel meer zou kunnen doen als ik de taal goed sprak en ben toen, op 59 jarige leeftijd, naar de Universiteit van Amsterdam gegaan en studeerde na vier jaar af in Hebreeuwse taal- en letterkunde. Kreeg een beurs om 1 jaar in Oxford Jewish Studies te volgen. Mijn eindscriptie heb ik aan haar opgedragen.
Als vrijwilligster geef ik, inmiddels 84 jaar, les aan de Orthodoxe Synagogen in Apeldoorn en Zutphen in modern Hebreeuws. Dit ter illustratie hoe dit meisje mijn leven heeft, en nog beheerst.
Zij overleed op 31 augustus 1943 in Auschwitz.
Riet van der Chijs – Smit
TerugJe kunt zelf namen kiezen of de computer een naam laten kiezen.
Doneren via naam adoptie >>
- - -
De Holocaust ligt inmiddels ruim 75 jaar achter ons. Toch voelen veel mensen, ook van jongere generaties, nog altijd de gevolgen van die afschuwelijke tijd. De verschrikkingen van de Holocaust en het gemis van familieleden, vrienden en bekenden werken op verschillende manieren door in het leven van velen. In reactie op onze oproep Wat is jouw verhaal? vertellen mensen hier over.
Jouw verhaal delen? >>
- - -
Het slachtofferregister van Oorlogsgravenstichting
(link opent in nieuw venster)
- - -
Digitaal Joods Monument
(link opent in nieuw venster)
- - -